Wie Baard en Kale als stripreeks kent, kent ongetwijfeld hun tegenstander : meneer Stomp. De man in kwestie droeg altijd een helm en liet zijn gezicht nooit zien. Naast de helm droeg hij ook altijd een smoking. De helm zelf zou na “de witte hand” veranderen van uitzicht. Waar het onderste deel van de helm eerst nog verticale openingen liet zien, zouden die openingen wijzigen in horizontale gaten. Vergelijk de helm links met de helm rechts.

En nu is Stomp terug van lange tijd weggeweest. De stripreeks Baard en Kale kent al sinds einde jaren 1990 geen nieuwe albums meer. Maar hun eeuwige tegenstander kent een nieuw leven, dankzij Eric Maltaite, de zoon van Willy Maltaite die jaren onder het pseudoniem Will aan de reeks “Baard en kale” heeft gewerkt. Maltaite junior plaatst de reeks in de jaren 1950, de periode voor Stomp Baard en Kale tegen, het lijf zouden lopen. Ik heb het eerste boek in huis gehaald en ben bijzonder onder de indruk. Net zoals Amoras gaat het hier om een nevenreeks van een gekende stripreeks die de belofte van een mooie toekomst in zich meedraagt. Stripliefhebbers kan ik dan ook van harte de reeks “Stomp” aanbevelen.