de humor van Marvano (2)

PietPienter_BertBibber.jpgHeel leuk om in een strip 2 gemeentes te zien die me nauw aan het hart liggen : Ranst is mijn oude woonplaats en Hamont mijn nieuwe stek.

Maar er is in het 2e album van “De Joodse brigade” meer aan de hand. De tekening onderaan toont aan de rechterkant een scène uit Antwerpen. De kathedraal is duidelijk te herkennen op de achtergrond. Je ziet ook de voetgangerstunnel. En die twee figuurtjes die daar lopen (omkaderd door rood), die doen me toch wel heel sterk denken aan Piet Pienter en Bert Bibber (stripreeks van Pom). Voor wie het niet direct ziet, plaats ik hiernaast een originele tekening van Pom. Bert is zeer herkenbaar aan de rijbroek en laarzen en het kapsel van Piet is al even karakteristiek.

marvano02

de humor van Marvano (1)

Strips zijn mijn grote liefde. En naast de klassiekers zoals Jommeke, Suske en Wiske, Nero, lees ik graag ook een ernstig werk. Marvano is zo’n stripauteur die zulke pareltjes aflevert. Na een reeks over formule 1 in de jaren dertig, heeft hij een stripreeks over de naoorlogse periode getekend. “De Joodse brigade” speelt zich af in het verwoeste Europa. Niet echt een vrolijk onderwerp, want de holocaust is pas ontdekt in al zijn gruwelijke details. En Marvano is ook maar een mens die hier en daar wat humor in zijn tekeningen steekt om de boel wat luchtiger te maken. Zo zie je in onderstaande tekening 3 figuurtjes staan die toch wel heel sterk doen denken aan een andere stripreeks. Of beeld ik me in dat ik hier een verwijzing zie naar Jommeke, Filiberke en Pekkie ?

Marvano01.jpg

Stomp is terug van lang weggeweest

Wie Baard en Kale als stripreeks kent, kent ongetwijfeld hun tegenstander : meneer Stomp. De man in kwestie droeg altijd een helm en liet zijn gezicht nooit zien. Naast de helm droeg hij ook altijd een smoking. De helm zelf zou na “de witte hand” veranderen van uitzicht. Waar het onderste deel van de helm eerst nog verticale openingen liet zien, zouden die openingen wijzigen in horizontale gaten. Vergelijk de helm links met de helm rechts.

stomp01 stomp02

 

 

 

 

 

En nu is Stomp terug van lange tijd weggeweest. De stripreeks Baard en Kale kent al sinds einde jaren 1990 geen nieuwe albums meer. Maar hun eeuwige tegenstander kent een nieuw leven, dankzij Eric Maltaite, de zoon van Willy Maltaite die jaren onder het pseudoniem Will aan de reeks “Baard en kale” heeft gewerkt. Maltaite junior plaatst de reeks in de jaren 1950, de periode voor Stomp Baard en Kale tegen, het lijf zouden lopen. Ik heb het eerste boek in huis gehaald en ben bijzonder onder de indruk. Net zoals Amoras gaat het hier om een nevenreeks van een gekende stripreeks die de belofte van een mooie toekomst in zich meedraagt. Stripliefhebbers kan ik dan ook van harte de reeks “Stomp” aanbevelen.

Stomp_Knightgrave

in Gent, de stad van Raoul Snoeck

Ik zit vandaag in Gent, de geboortestad van Raoul Snoeck. In de trein heb ik in zijn dagboek gelezen. Ondertussen zit ik al in mei 1918, ergens aan het IJzerfront. Raoul schrijft geregeld hoezeer hij zijn ouders, broer en zus en zijn geliefde Gent mist. Daar moest ik aan denken toen ik deze morgen rond 8u15 in Gent Sint-Pieters toekwam.

Raoul Snoeck speelt ook een rol in de stripverhaal van Ivan Petrus Adriaenssens, “afspraak in Nieuwpoort”. Het album is onderverdeeld in verschillende hoofdstukken, waarin we het leven én dood volgen van een Belgische, een Britse en een Franse soldaat. De tekeningen vind ik hier en daar wat houterig getekend, andere tekeningen zijn dan weer heel geslaagd. Maar de grote sterkte van de strip is het verhaal. Ik vond het zo goed dat ik het ondertussen al een tweede keer heb gekocht, om als geschenk te geven aan familie.

En wie wil lezen wat de auteur zelf van zijn strip vindt, kan terecht op de webpagina http://www.stripspeciaalzaak.be/Commentator/Com_IvanAdriaenssens.htm

de kunst in de Kuifjefilm

Iedereen zal het ondertussen al wel weten. Er is een nieuwe Kuifjefilm, gemaakt door Steven Spielber en Peter Jackson, de man achter “the lord of the rings”. En King Kong, de film waarvoor hij ook al motion capture heeft toegepast, de techniek die nu voor de ganse Kuifjefilm is gebruikt.

En daar is nu ook een boek over gemaakt. De film vond ik al reusachtig, maar als je het boek leest, besef je pas echt welk huzarenstukje ze hier geleverd hebben. Een aanrader voor de fans.

Samber is terug !

Voor wie Samber niet kent : het is een stripreeks van Bernard Yslaire. Ik heb de reeks leren kennen, ergens begin jaren ’90. Maar Bernard Yslaire was toen al langer aan de slag. De eerste strip die ik van hem heb gelezen, was “Frommeltje en Viola”. De Franse versie heette “Bidouille et Violette”. En Bernard tekende toen nog met Bernard Hilaire in plaats van Yslaire. Zijn stijl was ook heel anders, maar het passionele zat toen wel al overduidelijk in zijn werk. De man is duidelijk vertrouwd met diepgaande liefdesverhalen. Die soms meer kapot maken dan goed is voor een mens… Maar het levert dus wel kunstwerkjes op. En Samber 6 is nu ook op youtube aangekondigd. Wie eens kennis wil maken met de tekeningen, kan onderstaande video bekijken.

De invloed van manga’s op westerse strips

Als kind was ik altijd dol op strips, en dan meer bepaald de westerse strips. Of nog juister, de Europese strips, met grootmeesters als Hergé, Vandersteen, Franquin, Lambil, Walthéry, en dan vergeet ik hoogstwaarschijnlijk nog een hele reeks scenaristen en tekenaars die mijn jeugd bijzonder hebben opgevrolijkt.

Het is pas later dat ik heb horen praten over manga’s. Ik heb er zelf geen in huis en heb enkel af en toe in stripspeciaalzaken een manga doorbladerd. Ik heb wel een tijdje video’s gehad, gebaseerd op manga’s. Of moet ik zeggen “animé”, want er waren af en toe wel wat pikante scènes in het verhaal.

De naam “Akira” ken ik natuurlijk, want die naam staat als een huis. De tekenstijl is me dus niet helemaal onbekend. EN die stijl vind ik in bepaalde scènes terug in “Robbedoes en KWabbernoot in Tokio”. Een aanrader, overigens.

En wie wat tekeningen wil zien, kan terecht op deze video.

Zwendel komt terug !

Ik ben bezig met mijn Robbedoezen te herlezen.Robbedoes nr 52 En dan bedoel ik de strips van “Robbedoes en Kwabbernoot”, niet het weekblad, want daar heb ik ook nog leesportefeuilles van.

Ik heb zonet “de terugkeer van Z” gelezen en ging even op internet surfen. Er is ook een webstek speciaal voor de 75e verjaardag van Robbedoes. http://blog.spirou.com/75ansdespirou/

En vandaar kwam ik terecht op een andere webstek : http://www.spirouetfantasio.com/

De kaft ziet er alvast heerlijk uit. En je kan op de webstek de eerste 5 bladzijden lezen. Het belooft weer spannend te worden en van Zwendel verwacht ik niets anders. Als personage is hij bijzonder boeiend.

Robbedoes als Brusseleir

Gisteren ben ik in Brussel geweest, samen met de afdeling Lier van de Orde van den Prince.Na het bezoek aan kamer en senaat stond er nog een stadswandeling op het programma met Paul De Ridder. Die wandeling is deels in het water gevallen, letterlijk en figuurlijk, toen het wat te hard begon te regenen. We zijn met de groep in een bruine kroeg gedoken en daar is de bus ons komen ophalen. Enfin, ons, de rest van de groep, want ik had op voorhand gezegd dat ik niet mee zou gaan eten.

En dus trok ik naar Brussel centraal om de trein te nemen. Terug naar Overpelt, maar niet zonder eerst in “het huis van het stripverhaal” te duiken. En daar zag ik een Brusselse uitgave van een Robbedoesverhaal : “le kastar des Marolles”. Zag er heel leuk uit, maar heb me beperkt tot andere strips. Als ik me echt had laten gaan, had ik er waarschijnlijk 5 gekocht.

Z van Zwendel

Het album “Z van Zwendel” is één van mijn favoriete stripverhalen uit de reeks “Robbedoes”. Het album is getekend door Franquin, in samenwerking met Jidéhem en Greg.

Zwendel is een nevenpersonage van de reeks, maar in de albums “Z van Zwendel” en “de schaduw van Z” mag je gerust zeggen dat Zwendel het hoofdpersonage is. Zonder Zwendel geen actie voor Robbedoes, Kwabbernoot en de graaf van Rommelgem.

In het Frans heet dit personnage Zorglub. Nu moet je weten dat de Zwendel een codetaal heeft ontworpen voor zijn Zwendelmannen, zijn volgelingen die hij via de Zwendelgolf onder voortdurende hypnose heeft. Die Zwendeltaal is niet meer dan alle woorden van een zin omgekeerd maar ieder woord wel op dezelfde plaats. De uitdrukking “Leve Zwendel” wordt dan “Evel Lednewz”.

Als we dit toepassen op de naam Zorglub krijgen we “Groz bul” of “Grosse Bulle” of iets in die aard. Met andere woorden een opgeblazen personnage zonder enige inhoud. Een grote zeepbel. Alleen moet ik toch eens googelen of ik op Franse webpagina’s iets vind dat me gelijk geeft.

In de ganse reeks “Robbedoes” is Zwendel natuurlijk maar een nevepersonnage. Maar dan wel één dat terugkeert in de reeks, ook nadat Franquin er de brui aan had gegeven. Wie de reeks “Robbedoes” nog niet kent, moet zeker beginnen met “Z van Zwendel”.