In het album “de zonnetempel” rijden kapitein Haddock en Kuifje in de hoogste trein ter wereld. Hergé is goed gedocumenteerd met de tweedelige “Encyclopédie des Chemins de fer illustrée” en kan dus perfect de Peruaanse locomotief tekenen. Meer zelfs, hij zorgt er ook voor dat ook de lezer weet hoe bijzonder de trein is die Kuifje en de kapitein vervoeren. Daarvoor past hij een truukje toe dat hij ook al gebruikte in “de scepter van Ottokar” : Kuifje is in het bezit van een brochure en leest de kapitein voor. Het vervelende is dat de Nederlandse versie het heeft over voet. Gelukkig is er nog de Spaanse versie die vermeldt dat het over 4800 meter gaat.

De trein waarvan sprake, is de Ferrocarril Central Andino (FCCA). Toen Hergé dit album tekende vlak na de tweede wereldoorlog, was het inderdaad de hoogste spoorlijn ter wereld. Sinds juli 2006 ligt de hoogste spoorlijn in China op het traject Beijing – Lhassa waar een hoogte van 5072 meter wordt bereikt. Het hoogste punt van de FCCA is 4835 meter boven de zeespiegel.

Het traject van de FCCA verbindt de havenstad Callao en de hoofstad Lima met Huancayo, hoofdtad van de provincie Junín in de Peruaanse hoogvlakten. Er waren drie verschillende trajecten voorzien : één in het noorden, een centraal traject en een zuidelijk traject. Voor het album “de zonnetempel” speelt het avontuur zich af op het centrale traject.

Het idée van deze spoorlijn kwam in 1859 van een Poolse ingenieur, Ernest Malinowski, die het voorstel deed om de korte spoorlijn tussen Callao en Lima te verlengen tot Jauja, de voormalige hoofdstad van Peru. Het voorstel van deze ingenieur kwam op een moment dat Peru politiek stabiel was en veel geld verdiende met de natuurlijke mest guano. Voor dit bijzonder project haalt men in 1868 de Amerikaan Henry Meiggs aan boord, een ondernemer die actief was in New Jersey en Chili. Hij neemt de voorbereidende studies over de mogelijke trajecten door en verklaart :”Ik zal rails leggen waar er nu lamas  lopen.”.De spoorlijn bereikte La Oroya in 1893 en  Huancayo in 1908.Daarmee waren 346 km via spoorlijn overbrugd.

Het is in deze bergachtige omgeving dat een aanslag op Kuifje en de kapitein plaatsvindt. Hun wagon wordt voorzien van een bordje “gereserveerd” zodat er geen andere passagiers opstappen. En als de trein aan zijn lastige klim bezig is, valt de laatste wagon af en begint aan zijn noodgedwongen afdeling. De kapitein sprint als eerste uit de wagon, maar net op het moment dat Kuifje wil springen, merkt hij dat Bobbie er niet is. Hij zoekt de wagon af, en merkt dat de snelheid veel te groot is geworden om nog te springen. De noodrem is gesaboteerd dus dat laatste redmiddel heeft hij ook niet meer. En dan waagt Kuifje de gevaarlijke sprong.

De afdaling van de wagon in de Andes en de sprong van Kuifje in de Peruaanse rivier zijn zo spannend getekend dat deze tekeningen werden uitgekozen als startpunt van de begingeneriek van de tekenfilmreeks gebaseerd op de avonturen van Kuifje.

Bronnen

https://tintinomania.com/tintin-train-temple-soleil

https://en.wikipedia.org/wiki/Ferrocarril_Central_Andino

https://trainconsultant.com/2023/05/14/le-central-peru-le-plus-haut-du-monde-en-son-temps/